Tanja =
Mijn jeugd bracht ik door op een boerderij aan de Friese Waddenkust, waar we als gezin regelmatig zorgden voor bijzondere mensen en dieren. We waren een opvanggezin — een plek waar aandacht en zorg vanzelfsprekend samenvloeiden met het ritme van dier en natuur. Al op jonge leeftijd leerde ik hoe helend die combinatie kon zijn.
De eenvoud, de eerlijkheid en de oerkracht van de natuur raakten me telkens weer. Onze boerderij bood ruimte aan jongeren – en ook aan dieren – die niet langer gewenst of sterk genoeg waren in de ogen van de wereld. Daar, tussen de weidse luchten en de geur van hooi, leerde ik wat het betekent om aanwezig te zijn voor een ander. Ik vond rust in wandelingen met de hond of de pony, even alleen met de elementen. En tegelijk was er de rauwe kracht van een noordwesterstorm, die je leerde buigen maar niet breken. De "wees"-lammetjes die we met de fles grootbrachten, herinneren me nog altijd aan de kwetsbaarheid van leven — en aan de veerkracht ervan.
Al die ervaringen, klein en groots, hebben hun sporen nagelaten. Ze vormden mijn groeiringen. Laag voor laag, jaar na jaar, hebben ze me mede gevormd tot wie ik nu ben.
Ervaringen en leren.... een leven lang groeien.
Ik ben een therapeutisch (groeps)begeleidster met meer dan 20 jaar ervaring in binnen het Universitair Ziekenhuis Leuven. Ik werk er met kinderen en jongeren die te maken hebben met specifieke uitdagingen zoals ADHD, ASS, OCD en complex trauma.
Wat ik doorheen de jaren heb geleerd, is dat praten alleen vaak niet volstaat. Zodra we met jongeren naar buiten trekken, gebeurt er iets bijzonders: hun talenten en mogelijkheden komen naar boven of angsten worden zichtbaar. Waardoor we er mee aan de slag kunnen. Voor veel jongeren is stilzitten moeilijk, en net door te bewegen – spelend of wandelend – kunnen we samen werken aan wat vastloopt.
Mens en natuur samenbrengen, op een eerlijke, creatieve manier naar het leven kijken: het raakte iets essentieels in mij. Doorheen de jaren, via aanvullende opleidingen en het samenwerken met inspirerende mensen, heb ik me verder kunnen ontwikkelen in het zinvol combineren van mens en natuur.
Ik ben het liefst buiten. Wandelen of fietsen doe ik bijna altijd in het gezelschap van mijn hond. Daarnaast is tuinieren voor mij een rustgevende bezigheid: het zelf kweken van groenten en fruit verbindt me met de seizoenen en het ritme van het leven.